Το σπίτι στο χωριό

Μετά τα πρώτα σπίτια έμπαινες στον δρόμο δεξιά και σ’ έπαιρνε η μικρή κατηφόρα. Πέρναγες το παντοπωλείο του Θωμά, στα πενήντα μέτρα έβλεπες το σπίτι του παππού, στο δεξί σου χέρι. Θα αφήσεις το αυτοκίνητο κάτω από τα κυπαρίσσια, θα περάσεις τρέχοντας τον μικρό μπαξέ που κάποτε έφτιαχνες πίτες από λάσπη, θα χαϊδέψεις με τα […]

Tα 8 x 140 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Το μεσημέρι της Κυριακής, 20 Μαρτίου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τουίταρε τις νέες θέσεις της Έυρωπαϊκής Ένωσης για τη διαχείριση αυτού που ονομάστηκε Προσφυγική Κρίση. Μετά το τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο όπου για άλλη μια φορά έγινε έκτακτα και με την παρουσία του Πρωθυπουργού της Τουρκίας, οι ευρωπαίοι ηγέτες υπέγραψαν μια νέα συμφωνία της οποίας, όπως είναι […]

Εγώ τη γλώσσα μου σας βγάζω

Ζω! Το φωνάζουν μήνες τώρα ενώ γύρω του αλυχτάνε σκυλιά και σέρνονται άθρωποι. Το ουρλιάζει τις τελευταίες μέρες με τα παράθυρα άδεια σαν ορθάνοιχα στόματα. Και το ουρλιαχτό δεν πέρασε απαρατήρητο. Έγινε πρωτοσέλιδο σε ιστορικές αστικές εφημερίδες πανελλήνιας κυκλοφορίας. Έγινε σύνοδος πρυτάνεων και δηλώσεις υπουργών. Έγινε παρέμβαση εισαγγελέα, προθυμία δημάρχου, γνώμη κι άλλη γνώμη και […]

Πως ήταν άνθρωπος παλιά

Τα αγκωνάρια τώρα θα είναι εκεί κοντά, μέσα στην κοίτη του ποταμού. Τέτοιες πέτρες δεν μπορεί να πήγαν μακριά. Θα έρθει το καλοκαίρι, θα πέσουν και θα καθαρίσουν τα θολά νερά του Αράχθου και τα αγκωνάρια θα εμφανιστούν ανάμεσα στα στρογγυλά βράχια και τα βότσαλα. Θα κοιτάνε τους περαστικούς και θ’ απορούν πως ψήλωσαν έτσι […]

Είν’ ωραίο μέρος ο κόσμος

Το βράδυ της Τρίτης ένας τυχάρπαστος βουλευτής Ουζουνίδης παραπονιόταν για τον θεό που «προκαλεί μεγάλες καταστροφές στη Βόρεια Ελλάδα». Το μέγεθος του βάλτου ώρες ώρες τον κάνει να φαντάζει τρομακτικός μπροστά σου. Νιώθεις πως είναι αδύνατο να τον διασχίσεις, θα βουλιάξεις. Κι αυτοί βγάζουν απ’ το στόμα σκοτάδι που τυφλώνει. Ο Ρωμανός θα πέθαινε στην […]

ο σταυρός

Το πρώτο που βλέπεις είναι δύο κόκκινα μάτια κι ένα δάκρυ που στέκεται στο μάγουλο. Δεν μπορείς να τραβήξεις το βλέμμα σου από τα μάτια, δεν μπορείς να τα αποφύγεις. Όπου κι αν στέκεσαι στην αίθουσα, μέσα απ’ τον καμβά αυτά τα μάτια σε κοιτάζουν ουρλιάζοντας, χωρίς φωνή. Τραβάς με το ζόρι το βλέμμα λίγο […]

Βατατζή ή Βατάτζη; Εκεί!

για τους αγαπημένους του radiobubble Όταν συμβαίνουν γεγονότα σημαντικά για τη ζωή τους, οι άνθρωποι θυμούνται τουλάχιστον τις ημερομηνίες. Τις κάνουν ορόσημα, πετραδάκια στον δρόμο του τυφλού κοντορεβιθούλη, και σημαδεύουν τις διαδρομές τους. Τις γιορτάζουν, τις σιχτιρίζουν, κάνουν γιορτές ή πίνουν μόνοι τους μέχρι να μεθύσουν. Είναι τα στίγματα που ζωγραφίζουν στο δέρμα. Εγώ δεν […]

Ημερολόγιο Καταδύσεων

  Παρασκευή, 2 Μάη, 2024 Από την άκρη του δρόμου, καταμεσήμερο, άκουσα την υπόκωφη βοή της μηχανής να έρχεται από τα ανοιχτά. Η θαλαμηγός έριξε άγκυρα στα ανοιχτά του κόλπου. Σε λίγο από την πρύμνη της κατέβηκαν δύο φουσκωτά φορτωμένα με καμιά δεκαπενταριά νοματαίους. Καθώς πλησίασαν την περίφραξη με τις σημαδούρες έφεραν μαζί και τον […]

Ξεριζωμός

Παίρνοντας τη στροφή το αυτοκίνητο μπαίνει ξαφνικά μέσα στην ομίχλη. Φτάνει στην πόλη νωρίτερα από ότι είχε υπολογίσει. Είχε ξεκινήσει ξημερώματα. Το μήνυμα έφτασε αξημέρωτα. Τον βρήκε άυπνο. Ταξιδεύει με έναν κόμπο δεμένο στο στομάχι προς έναν προορισμό που όσο πλησιάζει γίνεται και πιο ξένος. Παγώνουν οι ρίζες και το τέρμα δεν είναι λιμάνι. Στην […]

Αίγλη

O αντάρτης των Κυνηγών είναι ο νεκρός Τσε με μαύρα μούσια, ντυμένος με το χακί αμπέχονο, με τα φυσεκλίκια να διακρίνονται στο πέρασμα της κάμερας. Τον έχουν ξαπλώσει σε ένα τραπέζι με ρόδες, στην Αίγλη, εκεί που ήταν το αρχηγείο του ΕΛΑΣ. Αυτό που μετά αγόρασε ο δοσίλογος με την μαντάμ του μπορντέλου και το […]

H Χώρα του Ποτέ Ποτέ: Μίλα μου για γλώσσα

Στην πρώτη εκπομπή του 2014 τα Χαμένα Παιδιά διαβάζουν. Στο studio του Radiobubble καλεσμένος ο Φοίβος Παναγιωτίδης, Αναπληρωτής Καθηγητής Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου της Κύπρου, με αφορμή το βιβλίο του Μίλα μου για γλώσσα (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης 2013), σε μια συζήτηση για τη γλωσσολογία, τους κοινούς μύθους γύρω από τη γλώσσα, τους Aβορίγινες της Αυστραλίας, τις […]

Κόκκινη Νύχτα

Τα χιλιάδες λαμπιόνια της πλατείας Συντάγματος αλλάζουν το φως της νύχτας. Η Μ περνάει σχεδόν καθημερινά δίπλα τους. Την πρώτη φορά που ανέβηκε τη Φιλελλήνων τα θυμήθηκε πολύ αργά. Ούτε που έριξε το βλέμμα στα χριστουγεννιάτικα φώτα. Είχε πια μπει  στο σπίτι όταν συνειδητοποίησε  πως είχε δει κάπου μια φωτογραφία με ένα φωτισμένο καράβι στην […]

Θα κλείσω το παράθυρο

Τον κρατούσε όλο το βράδυ αγκαλιά. Μην τυχόν κινηθεί και τον ξυπνήσει. Να ξεκουραστεί εκεί. Να μην περάσει ούτε ένα δευτερόλεπτο μακριά της. Να τον κρατήσει λίγο ακόμα. Να μην ακούει τους χτύπους του ρολογιού. Να τον ακούσει να αναπνέει. Να τον χαϊδέψει απαλά κάτω από τη μπλούζα. Να τον ησυχάσει. Να του ψιθυρίσει ένα […]

Τέσσερις εποχές

Όλη τη μέρα κάτω από το δέντρο. Δίπλα στα τσιμεντένια σκαλιά, κάτω από τον τοίχο,  ήταν το μόνο δέντρο στην παραλία.  Ήταν κάθε μέρα εκεί. Δεν ήταν θεαματική παραλία, δεν υπήρχε η χρυσή άμμος ούτε τα μάτια απλωνόταν  στο απέραντο γαλάζιο.  Μια λωρίδα θάλασσας χώριζε ένα νησί από τους στεριανούς. Νόμιζε πως αν κολυμπούσε λίγη […]

Η Ναόμι Κλάιν στο Radiobubble: Η κλιματική αλλαγή είναι το καλύτερό μας επιχείρημα ενάντια στον καπιταλισμό

Η Ναόμι Κλάιν στον ραδιοφωνικό αέρα του Radiobubble, σε μια συζήτηση για την οικονομική και περιβαλλοντολογική κρίση και για το πώς η κλιματική αλλαγή επηρεάζει την οικονομική και πολιτική σκηνή. Αλλά επίσης για τη νέα τηςδουλειά, τα μεταλλεία χρυσού και το κίνημα εναντίον τους στις Σκουριές, το πετρέλαιο, τους πισσόλακους και το κίνημα Idle No […]

Η Δημόσια Υγεία στην εποχή των Μνημονίων

Η Jaquou Utopie και ο Αποστόλης Φωτιάδης στο Radiobubble, συζήτησαν το θέμα “Δημόσια Υγεία” σε μια έκτακτη εκπομπή, την Πέμπτη 4 Απριλίου, 4:00 – 6:00 μ.μ. Καλεσμένοι στο studio του Radiobubble o Πάνος Παπανικολάου, Νευροχειρουργός, Επιμελητής ΕΣΥ στο Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας και μέλος του ΔΣ της ΕΙΝΑΠ και του ΔΣ του ΠΙΣ και η Όλγα […]

Η χώρα του Ποτέ Ποτέ (23 Mαρτίου 2013): Δεν φεύγουμε, μας διώχνουν!

Η νεολαία της Ισπανίας μοιάζει πολύ με αυτή της Ελλάδας. Είναι η νεολαία των νέων εξόριστων ανέργων. Και η καμπάνια No Nos Vamos, Nos Echan είναι άλλος ένας τρόπος αφύπνισης στα ζητήματα ανεργίας και μετανάστευσης στην Ευρώπη της κρίσης. Tα χαμένα παιδιά της εργασιακής περιπλάνησης, οι πρεκάριοι νομάδες του πλανήτη συναντιούνται σε ένα διαδικτυακό χάρτη, […]

Η Μάνιουσκα

Το βιβλίο είναι πια τοποθετημένο στη βιβλιοθήκη με τα πιο παλιά , τα λίγα παιδικά που κράτησε εκτός κουτιών, μερικές επιλογές των γονιών της που αντιμετώπιζε με επιείκεια γιατί κρατούσαν ιστορίες και εκείνα, τα βιβλία που πρέπει να βρίσκονται πάντα σε μια γωνιά του σπιτιού σαν φυλαχτά και που δεν ξέρει αν έχουν ηλικία να […]

H μπλε σακούλα*

Το πρώτο πράγμα που είπε ήταν πως έφτιαξαν τη ντουζιέρα, έριξαν πια τσιμέντο. Και έφεραν και στρώματα. Λεπτοκαμωμένος, με καραφλίτσα και χαμόγελο, μιλούσε χωρίς να διστάζει, με λεπτομέρειες. Μετά σημείωσε ότι ο χώρος είναι ευάερος. Βέβαια είναι Δεκέμβρης και τώρα μπορεί να κάνει και λίγο κρύο, παραδέχτηκε αμέσως για να προλάβει, αλλά τουλάχιστον ο χώρος […]

Οι Καρυάτιδες

Κάθισα στο μεταλλικό παγκάκι της στάσης. Κοίταξε πίσω απ, την κουκούλα, πλαγίως το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας που είχα ανοιχτό στα γονατά μου. “Κατασχέσεις για 600€”. “Το 36 μόλις πέρασε…” γύρισε προς το μέρος μου. Ε, θα περιμένω το επόμενο, χαμογέλασα. “Τους ξεφτιλισμένους. Μας έχουν καταστρέψει. Ας έρθουν, τι θα πάρουν; Το πολύ πολύ να κατάσχουν […]

Τα παιδιά κάτω στον κάμπο

Όταν έπεφτε το βράδυ, ότι ώρα έπερνε να σκοτεινιάσει, εκεί που χειμώνιαζε ή λίγο πριν την άνοιξη, κάποιος πάντα πήγαινε στην κάβα καθώς επιστρέφαμε. Ανάξιο λόγου πως μετράγαμε τα κέρματα στο πορτοφόλι. Άξιο λόγου μόνο το ένα μπουκάλι κονιάκ και το ένα μπουκάλι κοκακόλα. Τα πιο φτηνά. Έφταναν. Ήμασταν πάντα εμείς οι τέσσερις στο διόροφο […]

Ο βασιλιάς*

Όπως και να ‘χει, ο καιρός – το παρελθόν και η θερμοκρασία – είναι ένα θέμα για γέρους, αυτούς που έχουν το μπαρ Αουρόρα σαν δεύτερο σπίτι:  ταροκίνο και κουβεντολόι. Αυτοί που ακόμη εργάζονται, εν τω μεταξύ, είναι στην αίθουσα μπιλιάρδου, μιλώντας για αθλητικά και γυναίκες. Αλλά αυτό που είναι σημαντικό δεν είναι το θέμα […]

Κράτησα τη ζωή μου*

Τ’ ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού η μεγάλη πέτρα κοντά στις αραποσυκιές και τ’ ασφοδίλια το σταμνί που δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου χρυσά. Τ’ άστρα του Κύκνου κι εκείνο τ’ άστρο ο Αλδεβαράν Κράτα μου εσύ […]

Η Μαριάνθη των ανέμων*

Μόνο χαμογελάω σήμερα. Ξύπνησα χαράματα και είμαι σίγουρη πως κοιμόμουν για ώρες χαμογελαστή. Μετά από τόσες κουβέντες τις προηγούμενες μέρες, κάθε μέρα σχεδόν, ώρες ολόκληρες γύρω από τραπέζια, τόσα τηλέφωνα, ερωτήσεις, απορίες, αγωνίες, σήμερα δεν χρειάζεται να πω ούτε μια λέξη. Θα συναντηθούμε εκεί που συμφωνήσαμε, θα περπατήσουμε για λίγο μαζί στους κρύους βρώμικους κι […]

H χώρα του Ποτέ Ποτέ, 5 Ιανουαρίου 2012: οι κυρίες της Ροζ Συμμορίας

Η Χώρα του Ποτέ Ποτέ, 5 Ιανουαρίου 2013: Οι κυρίες της Ροζ Συμμορίας by Jaquoutopie on Mixcloud Τα χαμένα παιδιά έφτασαν μέχρι την Ινδία και εν μέσω μεγάλων διαδηλώσεων ενάντια στη σεξουαλική κακοποίηση και τη βία που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στη χώρα γνώρισαν τη Ροζ Συμμορία. Οι κυρίες της Gulabi Gang με τα ροζ σάρι […]

29 Δεκεμβρίου 2012: Τα χαμένα παιδιά επιστρέφουν στη χώρα του Ποτέ Ποτέ

29 Δεκεμβρίου 2012: Τα χαμένα παιδιά επιστρέφουν στη Χώρα του Ποτέ Ποτέ by Jaquoutopie on Mixcloud Τελευταία χώρα του Ποτέ Ποτέ για το 2012 στο Radiobubble και δύο από τα χαμένα παιδιά επιτέλους έκαναν την εμφάνιση τους. Τόσο καιρό μου στέλνουν τις ανταποκρίσεις και τις εντυπώσεις τους, τραγούδια, λινκ και παρατηρήσεις από διάφορες χώρες αλλά […]

Η Χώρα του Ποτέ Ποτέ, 22 Δεκεμβρίου 2012

Η Χώρα του Ποτέ Ποτέ, 22 Δεκεμβρίου 2012 by Jaquoutopie on Mixcloud Την Παρασκευή, 21 Δεκέμβρη, τα χαμένα παιδιά ακολούθησαν τους Ζαπατίστας στην σιωπηλή πορεία τους προς τις μεγάλες πόλεις της Tσιάπας. Καθώς το ημερολόγιο των Μάγιας έφτανε στο τέλος του ένας νέος κύκλος αγώνα ξεκίνησε με χιλιάδες Ζαπατίστας να πορεύονται σιωπηλά και να καταλαμβάνουν […]

Η χώρα του Ποτέ Ποτέ, 15 Δεκεμβρίου 2012

Η Χώρα του Ποτέ Ποτέ, 15 Δεκεμβρίου 2012 by Jaquoutopie on Mixcloud Η χώρα του Ποτέ Ποτέ είχε ήδη βγάλει τα εισιτήρια των χαμένων παιδιών για τις ΗΠΑ όταν στην παραλία της Τουρκίας, απέναντι απ’ τη Λέσβο οι άνθρωποι επιβιβάστηκαν στην πλαστική βάρκα. Και όταν η βάρκα βυθίστηκε αναβάλαμε για λίγο το ταξίδι. Έτσι σκύβοντας […]

Η Χώρα του Ποτέ Ποτέ, 8 Δεκεμβρίου 2012

Η Χώρα του Ποτέ Ποτέ, 8 Δεκεμβρίου 2012 by Jaquoutopie on Mixcloud Συνήθως τα χαμένα παιδιά ταξιδεύουν σε διάφορα σημεία του πλανήτη και ψάχνουν, παρατηρούν, συμμετέχουν στα γεγονότα. Και μετά έρχονται στη Χώρα του Ποτέ Ποτέ, μου τα διηγούνται κι εγώ τα κάνω εκπομπή. Αυτή τη φορά το ταξίδι δεν μας πήγε σε τόπους, μας […]

…και γονατίζω και το αίμα σου φιλώ

Δεν θέλω να μιλήσουμε άλλο για υποκείμενα και εξεγέρσεις και επαναστάσεις και αιτήματα και κοινωνικά συμβόλαια που σπάνε και ηλίθιες θεωρίες των άκρων και αποτελέσματα και στρατηγική και καπιταλισμό και κρίση και βία απ’ όπου κι αν προέρχεται. Θέλω μόνο να μου πεις πάλι εκείνη την ιστορία για εκείνη την πόλη στον νότο που τα […]

H Χώρα του Ποτέ Ποτέ, 1 Δεκεμβρίου 2012

Η χώρα του Ποτέ Ποτέ, 1 Δεκεμβρίου 2012 by Jaquoutopie on Mixcloud Η χώρα του Ποτέ Ποτέ της 1ης Δεκέμβρη δεν ξέρει που να πρωτοσταθεί. Η τελευταία εβδομάδα του Νοέμβρη, σωτήρια όπως ανακοίνωσαν η κυβέρνηση και οι δημοσιογράφοι, δεν μπόρεσε να πείσει τα χαμένα παιδιά. Την προσοχή τους τράβηξε η περιπέτεια της καρκινοπαθούς που νοσηλευόταν […]

H χώρα του Ποτέ Ποτέ, 24 Νοέμβρη 2012

Η χώρα του Ποτέ Ποτέ, 24 Νοέμβρη 2012 by Jaquoutopie on Mixcloud Αυτή τη φορά η Χώρα του Ποτέ Ποτέ κάνει ρεπορτάζ. Ή για να είμαι πιο ειλικρινής φιλοξενεί στο studio του Radiobubble τον Αποστόλη Φωτιάδη, aka @Balkanizator, που επισκέφθηκε την Ισπανία και μας μεταφέρει το ρεπορτάζ του. Από τη Βαρκελώνη, λίγο πριν τις καταλανικές […]

H χώρα του Ποτέ Ποτέ, 17 Νοέμβρη 2012

Η Χώρα του Ποτέ Ποτέ, 17 Νοέμβρη 2012 by Jaquoutopie on Mixcloud 39 χρόνια μετά από εκείνο το βράδυ η Χώρα του Ποτέ Ποτέ δεν ξέρει τι να διαλέξει. Να μείνει στην πορεία του Πολυτεχνείου, να περάσει από τη για άλλη μια φορά βομβαρδισμένη Λωρίδα της Γάζας, να μιλήσει με λέξεις ή με μουσική; Το […]

Οι ποιητές

Oι δρόμοι του κόσμου είναι γεμάτοι ποιητές. Μην κλείνεις τα μάτια. Ύψωσέ τα και θα τους αντικρίσεις. Κοίτα το δεκάχρονο παιδί με το ματωμένο κεφάλι στην πόλη της Ισπανίας, κοίτα πως αγκάλιασε τον δρόμο, πως στάθηκε όρθιο απέναντι στη βία, πως κράτησε με παράπονο τη διπλανή του και δάκρυσε με απορία στο αίμα. Κοίτα σου […]

Εμένα να κλαις με την ουρά μου*

Όλη μέρα γυρίζω γύρω απ’ την ουρά μου. Υπερένταση. Πρώτα μαθαίνεις πως στη γνωστή γειτονιά ναζί σπάγαν μαγαζιά. Μετά πως βρέθηκαν στον δρόμο της αντιφασιστικής μοτοπορείας και δοκίμασαν μια δόση από το ίδιο τους το “φάρμακο”. Μετά πως η νεοναζιστική πτέρυγα της αστυνομίας βγήκε σεργιάνι και έδειρε, συνέλαβε, έδειρε, έφτυσε, έδειρε, συνέλαβε. Όχι τους ναζί, […]

Κύριε Μάνο

Ήταν ένα παιδικό καλοκαίρι. Κρατούσε τρεις μήνες. Μετά τη θάλασσα θα ακολουθούσε το χωριό. Το σπίτι των παππούδων ήταν μικρό, πέτρινο, με τρία δωμάτια και ένα κατώι, με πέντε σκαλιά που ανέβαιναν στο πλατύσκαλο που ήταν σαν μικρή βεράντα, χώραγε την καρέκλα που καθόταν πάντα η γιαγιά και μας περίμενε. Αλλά ο κήπος ήταν τεράστιος, […]

Ο γενάρχης των βροχών

Ο νοτιάς είναι σκληρός. Σε παρασύρει στην αρχή, νομίζεις πως έτσι υγρό γύρω σου το σύννεφο θα είναι απαλό και θα σε ξεκουράσει. Παραμύθια.  Ας μη συνηθίσεις καλύτερα. Σου θυμίζει άλλωστε χωρίς να το περιμένεις πόσο δρόμο έχεις ακόμα για να ισχυριστείς πως τα θωράκισες όλα. Και πως μετά θα ξανάρθει και θα διαλύσει ξανά όλα τα […]