Περί αριστερής μελαγχολίας

Γράφει ο RD (Αντώνης)

Αναδημοσιεύει από το Radical Desire η Jaquou Utopie

Διάβασα με ενδιαφέρον την πρόσφατη ανάρτηση του συντρόφου Στέργιου, ακτιβιστή με εμπειρία και στοχαστή με σπάνια ευθικρισία και ειλικρίνεια, περί του “μεσσιανισμού του Σεπτέμβρη”: δηλαδή της τραγικά λανθασμένης αντίληψης ότι η κάθετη πτώση στην ένταση των αντιδράσεων κατά της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης μετά τις 5 Μάη θα θεραπευόταν ως δια μαγείας, με ένα κύμα λαϊκών κινητοποιήσεων που θα ερχόταν βολικά μετά το τέλος της καλοκαιρινής φυγής. Γράφει μεταξύ άλλων ο Στέργιος:

Πολλοί ήταν αυτοί που προφήτευαν ότι ο Σεπτέμβρης θα ήταν μια λαϊκή θύελλα κατά της κυβέρνησης και του μνημονίου. Ο Σεπτέμβρης της ανατροπής! Σταδιακά ο Σεπτέμβρης λάμβανε μεσσιανικές διαστάσεις. Μικροαστικές – ιδεαλιστικές αντιλήψεις αντικατέστησαν τις διαλεκτικές λογικές για τις κοινωνικές αλλαγές με δυναμικές οργανώσεις και κινητοποιήσεις που και η ιστορία διδάσκει αφειδώς. Περίπου πέρασε η ιδέα να καθίσουμε στο καναπέ ή στην αμμουδιά των διακοπών και να δουν ο ΓΑΠ, η ΕΕ και το ΔΝΤ τι θα τους κάνει ο… Σεπτέμβρης. Πολλοί υπολόγισαν ότι ένας θεϊκός Σεπτέμβρης δουλεύει γι αυτούς και θα έρθει να τους ελευθερώσει από τον κατηρραμένο όφι του Μνημονίου! Οποία αυταπάτη!

Ένα μη πολιτικό κείμενο για την πολιτική

του Θόδωρου Τσελεπή

Αναδημοσίευση από την Αυγή

Χειμώνας του ΄85 στη Θεσσαλονίκη. Απεργία των σκουπιδιάρηδων. (έτσι τους λέγαμε τότε). Εγώ 15χρονος κνίτης μαθητής λυκείου. Πιασμένος σε «αλυσίδα» με συντρόφους μεγαλύτερους να προσπαθούμε να εμποδίσουμε τους στρατιώτες να μαζέψουν τα σκουπίδια. Ντρεπόμουν αλλά πιο πολύ ντρεπόμουν να πω πως ντρεπόμουν.

Τα χρόνια πέρασαν. Έχω 2 γιους, ο ένας 15χρονος, δεν είμαι πλέον κνίτης είμαι ένας ανένταχτος-αντιεξουσιαστής-αριστερός τρομάρα μου, που ψάχνει την Αριστερά. Χρόνια τώρα με στήνει στο ραντεβού, αλλά εγώ επιμένω να την περιμένω. Σεπτέμβριος του 2010, Αχαΐα. 40χρονος πλέον, πρόεδρος του Σωματείου «Η ΓΑΛΑΡΙΑ», ηλεκτροσυγκολλητής, εργαζόμενος στη VINCI. Την Τετάρτη είχαμε απεργία. Τα αίτια πολλά. Τα αιτήματα διάφορα. Καλύτερες συνθήκες, επιδόματα, τρομοκρατία, εκβιασμοί. Λίγο πριν ξημερώσει, άρχισαν να έρχονται στα τούνελ κάτι «παλιόπαιδα» με μηχανές και αυτοκίνητα. Κάτι αξύριστα αγόρια με χαίτη και σκουλαρίκια. Ο Νίκος (μεγαλύτερος αυτός) και η Σοφία από το συντονιστικό. Πέρναγε η ώρα και έρχονταν όλο και περισσότερα λιανόπαιδα. Και μαζί κορίτσια, όμορφα κορίτσια. Και στάθηκαν μαζί μας στην πύλη. Δεν ήθελαν να τους κεράσουμε ούτε καφέ. Ένιωθαν πως έκαναν το χρέος τους.

ιδεολογία και ταξική κυριαρχία

του Άγγελου Κ.

Αναδημοσίευση από το blog  Με Αφορμή…

Η απογραφή των δημόσιων υπαλλήλων και η κατάρρευση (;) του μύθου ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα στην οποία «πλεονάζουν οι δημόσιοι υπάλληλοι», είναι μια καλή αφορμή για κάποιες σκέψεις πάνω στην ιδεολογία.

Κατ’ αρχήν ένας ορισμός: ιδεολογία είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται ένα άτομο τον κόσμο που ζει. Η κυρίαρχη ιδεολογία, δηλαδή η ιδεολογία που πλειοψηφεί, είναι μια κατασκευή, δεν φυτρώνει στα μυαλά των ανθρώπων από μόνη της. Μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος, των ΜΜΕ, μορφών μαζικής κουλτούρας όπως ο κινηματογράφος κ.λπ., η πλειοψηφία των ατόμων αποκτούν μια ορισμένη πεποίθηση για το πώς λειτουργεί ο κόσμος. Η πεποίθηση αυτή αντιστοιχεί στα συμφέροντα των κυρίαρχων τάξεων. Δηλαδή η κυρίαρχη ιδεολογία έρχεται να επιβεβαιώσει στα μυαλά των ανθρώπων ως «αυτονόητες αλήθειες» τις προϋποθέσεις της οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας της άρχουσας τάξης.

Ντέιβιντ Χάρβεϊ: Ο κόσμος γυρίζει στον Μαρξ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΥΣ ΔΑΝΑΗ ΚΥΡΛΗ ΚΑΙ ΘΑΝΟ ΑΝΔΡΙΤΣΟ

– Πώς επηρεάζεται ο διεθνής συσχετισμός δύναμης του κεφαλαίου; Θα αλλάζατε κάτι από το έργο σας “Ο νέος ιμπεριαλισμός”, που εκδόθηκε το 2003, εάν εκδιδόταν σήμερα;

– Είναι σαφές ότι διατελείται μια συνολική διαδικασία επανατοποθέτησης της καπιταλιστικής ισχύος, μετατόπισης του πλούτου και εισαγωγής στο κέντρο της καπιταλιστικής ανάπτυξης της ανατολικής και βόρειας Ασίας. Η Κίνα ηγείται, όντας μια αναπτυσσόμενη ιμπεριαλιστική δύναμη. Στην Αφρική, απ’ όπου εφοδιάζονται προμήθειες, ακολουθούν μια νεοαποικιακή πολιτική. Επομένως αντί να σκεφτόμαστε τον ιμπεριαλισμό σαν κάτι ενιαίο, με ενορχηστρωτή τις ΗΠΑ, βλέπουμε διαφορετικών ειδών ιμπεριαλισμούς ανά την υφήλιο. Αν το έγραφα σήμερα θα επικεντρωνόμουν σε συγκεκριμένες πρακτικές οικονομικού και στρατιωτικού ιμπεριαλισμού της Κίνας. Οι ΗΠΑ κρατούν ακόμα μεγάλο μέρος της δύναμης τους μέσω στρατιωτικών και όχι οικονομικών δραστηριοτήτων και έτσι η σύγκρουση ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο επίπεδα είναι κάτι στο οποίο θα έδινα έμφαση.

G20: Οι ιέρακες των ελλειμμάτων επιστρέφουν

Του Λεωνίδα Βατικιώτη (Επίκαιρα 1/7/2010-7/7/2010)

Νεκραναστήθηκε ο Χούβερ! Οι οικονομικές πολιτικές που βούλιαξαν την υφήλιο στην πιο βαθιά ύφεση με την κρίση του 1930 είναι εδώ! Αυτό είναι το μήνυμα από τη σύνοδο των ηγετών των 20 πλουσιότερων χωρών του πλανήτη που πραγματοποιήθηκε στο Τορόντο του Καναδά το προηγούμενο Σαββατοκύριακο. Το κοινό ανακοινωθέν που εκδόθηκε το βράδυ της Κυριακής μετά από πολλές διαφωνίες και παζάρια συμπυκνώνει τον θρίαμβο της σκληρής μονεταριστικής πολιτικής που αντιπροσωπεύει η Γερμανία και πλέον ολόκληρη η ΕΕ και την ήττα της γραμμής του αμερικανού προέδρου, Μπαράκ Ομπάμα, που ζήταγε διεύρυνση των ελλειμμάτων προκειμένου να στηριχθεί η μεγέθυνση των οικονομιών.

Ντέιβιντ Χάρβει: Η διεθνής κρίση εξερράγη στην Ελλάδα

Δανάη Κυρλή – Θάνος Ανδρίτσος

Στα μέσα Μαΐου συναντήσαμε στο «Μαρξισμό 2010» τον Ντέιβιντ Χάρβεϊ, κορυφαίο μαρξιστή θεωρητικό, με πλούσιο έργο για τις σύγχρονες πόλεις, την πολιτική οικονομία και την ανάλυση των κρίσεων (βλ. Η κατάσταση της μετανεωτερικότητας, Ο νέος ιμπεριαλισμός, Α companion to Marx’s capital και The enigma of capital»). Σήμερα παρουσιάζουμε τις απαντήσεις του για την Ελλάδα, ενώ την επόμενη Κυριακή αυτές για την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση.

– Η επίσκεψή σας λαμβάνει χώρα σε μια περίοδο που η Ελλάδα βρίσκεται στο κέντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος. Ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις σας;

– Είμαι πολύ εντυπωσιασμένος από το επίπεδο της μαχητικότητας και την έντονη απάντηση, που φαίνεται να εκφράζεται σε όλα τα επίπεδα της ελληνικής κοινωνίας. Αλλά και στον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση έχει υποκύψει στις χρηματοοικονομικές αγορές, εις βάρος των ανθρώπων, που σωστά λένε ότι «δεν συμφωνούμε με αυτό». Η εντύπωσή μου είναι ότι η φύση του προβλήματος γίνεται κατανοητή καλύτερα εδώ από άλλες χώρες, χωρίς να αποκρύβεται πλήρως από τα ΜΜΕ. Είμαι σίγουρος ότι τα ΜΜΕ προσπαθούν και στην Ελλάδα να αποσιωπήσουν την πραγματικότητα, αλλά ανεπιτυχώς, και αυτό κάνει την κατάσταση ξεχωριστή.

José Saramago : «Η Αριστερά δεν έχει την παραμικρή γ@μημένη ιδέα για τον κόσμο στον οποίο ζει»

Αναδημοσίευση από το Blog  L’Enfant de la Haute Mer

«Πού είναι η αριστερά; »

José Saramago (16 Νοεμβρίου 1922–18 Ιουνίου 2010)

Πριν τρία ή τέσσερα χρόνια, κατά τη διάρκεια συνέντευξης σε μια λατινοαμερικάνικη εφημερίδα, θαρρώ αργεντίνικη, μέσα σε μια διαδοχή ερωτήσεων και των απαντήσεων, πέταξα μια δήλωση, για την οποία φανταζόμουν (τόσο αφελής ήμουν) ότι θα προκαλούσε αγανάκτηση, διαμάχες και σκάνδαλο: πρώτα-πρώτα στις τάξεις της τοπικής αριστεράς, και, ποιος ξέρει, θα διαδιδόταν, όπως ένας κυματισμός, στους διεθνείς χώρους που επικαλούνται την εν λόγω αριστερά, είτε αυτοί είναι πολιτικοί, είτε συνδικαλιστικοί, είτε πολιτιστικοί. Η εφημερίδα αναπαρήγαγε ακριβώς την φράση μου, σε όλη την σκληρότητά της, χωρίς την παραμικρή υποχώρηση απέναντι στην αισχρότητά της: «Η αριστερά δεν έχει την παραμικρή γ@μημένη ιδέα για τον κόσμο μέσα στον οποίο ζει». Στην πρόθεσή μου, που ήταν σκοπίμως προβοκατόρικη, η αριστερά που προκλήθηκε κατ’αυτόν τον τρόπο, απάντησε με την πιο παγερή σιωπή.

Δανειακή Σύμβαση…

Χωρίς σχόλιο…

αποσπάσματα από τις σελίδες 21, 31 και 32 τηςΔανειακής Σύμβασης που υπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με ΔΝΤ-ΕΚΤ-ΕΕ

Αποκλεισμός των Σουηδικών λιμανιών για όλα τα Ισραηλινά πλοία

Ανακοίνωση του Σουηδικού Συνδικάτου Λιμενεργατών

Το Σουηδικό Συνδικάτο Λιμενεργατών ανακοίνωσε σήμερα τον αποκλεισμό από τα σουηδικά λιμάνια όλων των ισραηλινών πλοίων,  καθώς και των εμπορευμάτων που κατευθύνονται ή προέρχονται από το Ισραήλ. Ο αποκλεισμός θα ξεκινήσει τα μεσάνυχτα της Τρίτης 15 Ιουνίου και θα διαρκέσει ώς τα μεσάνυχτα της Πέμπτης, 24 Ιουνίου.

Ο λόγος για αυτό τον αποκλεισμό είναι η πρωτοφανής εγκληματική επίθεση στο στόλο της ειρήνης που κατευθυνόταν στη Γάζα. Πολλοί ειρηνιστές ακτιβιστές δολοφονήθηκαν από Ισραηλινούς κομμάντος, ενώ οι υπόλοιποι συνελήφθησαν και κρατήθηκαν υπό περιορισμό χωρίς κανένα λόγο.

Το Σουηδικό Συνδικάτο Λιμενεργατών που στηρίζει την πρωτοβουλία ‘Ένα Καράβι για τη Γάζα’ επιθυμεί με αυτή του την απόφαση να διαμαρτυρηθεί τόσο για την παραβίαση του διεθνούς δικαίου από το Ισραηλινό κράτος με την επίθεση στο στόλο της ειρήνης που μετέφερε προμήθειες σε πολίτες όσο και για το συνεχιζόμενο αποκλεισμό του πολύπαθου πληθυσμού της Γάζας.

Ζητούμενο ο στρατηγικός επαναπροσανατολισμός της Αριστεράς

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗ*

Το ερώτημα των ημερών αφορά τη δυνατότητα της εργαζόμενης πλειοψηφίας να αντιμετωπίσει την ιστορικής σημασίας ανατροπή κατακτήσεων αιώνα εργασιακών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων.

Να ανατρέψει το ταξικό ψεύδος που εμφανίζεται ως αδήριτη πολιτική αναγκαιότητα. Ο,τι αποτελεί στενό ιδιοτελές ταξικό συμφέρον, χρόνιο πολιτικό ζητούμενο της οικονομικής ολιγαρχίας της Ελλάδας, καθώς και ανάγκη για τη στερέωση της συμμαχίας της με τις άρχουσες τάξεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τη διεθνή κεφαλαιοκρατία μέσω του ΔΝΤ, παρουσιάζεται ως συνολικό κοινωνικό συμφέρον και ανάγκη.

Υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μια καινούρια άνοιξη*

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ

Καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου

grousis@ath.forthnrt.gr

Paul Klee, City on a lagoon

Σε μία περίοδο που η κατάσταση της πατρίδας του , της Γερμανίας, ήταν μάλλον απογοητευτική, ο Μαρξ λίγο πριν αυτοεξοριστεί στο Παρίσι, πρωτεύουσα τότε “του νέου κόσμου” έγραφε στον Ruge: “Παρ’όλη την ανικανότητα των κυρίαρχων και την αδράνεια των κυριαρχούμενων, που με οδηγούν έτσι ώστε να μην έχω και την πιο υψηλή εκτίμηση για τη σύγχρονη εποχή, αν δεν απογοητεύομαι όσον την αφορά, οφείλεται ακριβώς στο γεγονός ότι η απελπιστική αυτή κατάστασή της με γεμίζει ελπίδα” (1).

Αλήθεια τι είναι εκείνο που μπορεί να μας γεμίζει με ελπίδα σε μία κατά τα άλλα καθ’όλα απογοητευτική κατάσταση σαν τη σημερινή; Γιατί μπορούμε να ελπίζουμε και μεις σε μια καινούρια άνοιξη;

Από την ενοχή στην ευθύνη

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΣΟΥΡΗ ιστορικου, που διδασκει Συγχρονη Ιστορια στο Πανεπιστημιο Κρητης

Και ξάφνου μιλούν ξανά για τη νέα μεταπολίτευση, τη δημοκρατία και την υπεράσπισή της από τους εσωτερικούς και εξωτερικούς της εχθρούς… «μιλάνε για του έθνους ξανά την τιμή». Παλιές κουβέντες αυτές, τις θυμάμαι απ΄ τον καιρό που στη Γερμανία έπεφτε το Τείχος κι εδώ μια αριστεροδέξια κυβέρνηση ψήφιζε την «άρση των συνεπειών του Εμφυλίου». Λόγια χιλιοειπωμένα, ένα επαναληπτικό μότο, το credo μιας εποχής που δεν έπαψε να γιορτάζει το τέλος (της ιστορίας, της εργασίας, του Ψυχρού Πολέμου και τόσων άλλων…), παριστάνοντας αυτάρεσκα πως ξεπέρασε οριστικά όλα τα πρόσκαιρα προσκόμματα στην αέναη πρόοδο του φιλελεύθερου καπιταλισμού προς την ελευθερία και την υλική ευημερία.

Δυο παλιοί καλοί συμφοιτητές, που έχουν να τα΄πούν από τα φοιτητικά τους χρόνια.

Καταγγελία  για τις διακοπές του Μπαρόζο με την πολυτελή θαλαμηγό «Alexander» του Σπύρου Λάτση.

Από το site της γερμανικής κρατικής τηλεόρασης tagesschau.de (άρθρο από 22.04.2005)

Σύμφωνα με το δημοσίευμα της γερμανικής ιστοσελίδας ο πρόεδρος της ευρωπαϊκής επιτροπής της ΕΕ, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, κατηγορείται ότι πέρασε τις διακοπές του τον περασμένο Αύγουστο πάνω στη «γνωστή» πολυτελή θαλαμηγό, συμφερόντων Σπύρου Λάτση, μαζί με άλλες εξέχουσες προσωπικότητες τις διακοπές του. Θεωρείται από το εν λόγω ρεπορτάζ του άρθρου, ότι αυτό υπήρξε ένα δείγμα στήριξης ή δώρο για την επανεκλογή του ως προέδρου της ευρωπαϊκής επιτροπής.

Aπεργιακό Δελτίο 5 Μάη 2010

Στην Αθήνα, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ έχουν προγραμματίσει συγκέντρωση στις 11:00 στο Πεδίον του Άρεως, απ’ όπου και θα πραγματοποιήσουν πορεία προς τη Βουλή. Την ίδια ώρα, σε ξεχωριστή συγκέντρωση στην πλατεία Ομονοίας καλεί το ΠΑΜΕ. O Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων και το  Δικτυο  Συνδικαλιστών Ριζοσπαστικής Αριστεράς καλεί προσυγκέντρωση  στις 10:30 στο Μουσείο (Πατησίων) και πορεία, στο Μουσείο επίσης καλλούν οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτκής αριστεράς (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΕΚ κτλ) και αναρχικές συλλογικότητες.

ΜΗΝ ΤΡΩΤΕ ΚΟΥΤΟΧΟΡΤΟ – ΕΞΕΓΕΡΘΕΙΤΕ!!! (ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα φαιάς προπαγάνδας εναντίον των Δημοσίων Υπαλλήλων)

Στο βραδινό  κεντρικό δελτίο ειδήσεων της Παρασκευής 30/4/2010, του καναλιού που μπαίνει στην… ουσία των Γεγονότων μας πέταξαν στη μούρη ορισμένα στατιστικά στοιχεία για τους Δημόσιους Υπαλλήλους.

Αφού μας παρουσίασαν τα στοιχεία με τη διόγκωση του χρέους από το 2000 μέχρι το 2009, περάσανε στο ζουμί της προπαγάνδας τους:

Ο.Τρέμη: Τώρα να δούμε και μια άλλη πλευρά που έχει να κάνει με τη διόγκωση του δημόσιου χρέους Θάνο. Ζούμε σε μία χώρα που βασίζεται στο σύστημα πελατειακών σχέσεων που εγκαθιδρύθηκε από την μεταπολίτευση. Εχουμε εν τω μεταξύ δημιουργήσει ένα υπερτροφικό κράτος το οποίο είναι βουτηγμένο στη διαφθορά και την αναποτελεσματικότητα. Αυτό το αποτυπώνουν ανάγλυφα τα στοιχεία του Υπουργείου Εσωτερικών.

Θ.Πασχάλης: Ακριβώς Ολγα, καταρχάς να πούμε ότι σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία, τα  επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών, ο αριθμός των υπαλλήλων στο Δημόσιο, στενό και ευρύτερο Δημόσιο τομέα αλλά και στις δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς ήταν τις αρχές του 2009 περίπου 840000 από τους οποίους περίπου 90000 είναι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου και έργου. Δείτε λοιπόν πώς από το 2003 με βάση στοιχεία που μας δόθηκαν από το υπουργείο Εσωτερικών, φούσκωνε το ελληνικό δημόσιο και κάτι αντίστοιχο βέβαια γινότανε και τις προηγούμενες δεκαετίες. Τι συνέβαινε; Αποχωρούσαν στη σύνταξη λιγότεροι υπάλληλοι και προσλαμβανόταν περισσότεροι.

Εκεί πέφτουν οι πίνακες με τα «στοιχεία» που «αναδεικνύουν» ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ – ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ!

Η επικαιρότητα του 25χρονου Μαρξ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ Καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο grousis@ath.forthnet.gr

Paul Klee, Κόκκινο Μπαλόνι

Επ’ ευκαιρία της πρόσφατης επανέκδοσης της ιστορικής έκδοσης του 1932 «Για το εβραϊκό ζήτημα», από τις εκδόσεις «Γκοβόστη» (1), θα σταθώ σε έναν ιδιαίτερα σημαντικό και επίκαιρο προβληματισμό, που αναπτύσσει ο εικοσιπεντάχρονος τότε Μαρξ, σε αυτό το μάλλον παραμελημένο, αν και κομβικό κείμενό του (2).

Από αφορμή λοιπόν το ζήτημα της χειραφέτησης των Εβραίων, ο Μαρξ αντιμετωπίζει τη σχέση του μέρους με το όλο, του ειδικού με το γενικό και αυτό από τη μια από τη σκοπιά της σχέσης των επί μέρους μεταρρυθμίσεων και της πολιτικής-αστικής επανάστασης- με την κοινωνική σοσιαλιστική επανάσταση, και από την άλλη της δυνατότητας απελευθέρωσης μιας ειδικής κατηγορίας ανθρώπων, όπως οι Εβραίοι, σε σχέση με την πανανθρώπινη χειραφέτηση.

Όταν η κριτική… κρατάει μαχαίρι

Ο  Slavoj Zizek έχει τη συνήθεια να δίνει διαλέξεις συχνά ξεπερνώντας κάθε έννοια του politicaly correct. Στο παρακάτω βίντεο είναι για άλλη μια φορά απολύτως προκλητικός για να καταλήξει στο συμπέρασμα του… Από το κανάλι του Omadeon Jaquou Utopie

Καπιταλιστική παλινόρθωση

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ

Καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, grousis@panteion.gr

Ενα αυθαίρετο και συνάμα δόλιο συμπέρασμα που συνάγεται από την καπιταλιστική παλινόρθωση(1) στις χώρες όπου επιχειρήθηκε το πέρασμα στον κομμουνισμό είναι ότι η πρώτη αρκεί για να τεκμηριωθεί το ανέφικτο του δεύτερου και ότι συνεπώς και πάλι η λύση στα όποια προβλήματα εμφανίζει το κυρίαρχο σύστημα πρέπει, όσο σοβαρά και να είναι αυτά, να αναζητείται πάντοτε εντός των ορίων του, μια και καμία άλλη προοπτική δεν μπορεί να υπάρξει εκτός αυτών.

Πρόκειται για μία ακόμη εκδοχή της συλλογιστικής του «τέλους της ιστορίας», η οποία χρησιμοποιείται για να στηριχθεί ιδεολογικά το ανυπέρβλητο του καπιταλισμού.

Να όμως που η ίδια η ιστορία της εμφάνισης και της επικράτησης του καπιταλισμού έρχεται να διαψεύσει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την παραπάνω επιχειρηματολογία και να καταδείξει τη σαθρότητά της. Ας τη θυμίσουμε συνοπτικά.

Όταν ο Αλαίν Μπαντιού ήρθε στην Αθήνα…

Ή…  Μίλησε κανείς για Κομμουνισμό;

Της Jaquou Utopie

Τον Νοεμβρη του 2009 ο Γάλλος μαρξιστής φιλόσοφος Αλαίν Μπαντιού βρέθηκε στην Αθήνα με αφορμή το διεθνές συνέδριο “Ο Alain Badiou και οι όροι της φιλοσοφίας: η πολιτική, η τέχνη, η επιστήμη, ο έρωτας” και το νέο του βιβλίο “Η κομμουνιστική υπόθεση” . Με αφορμή την επίσκεψή του αυτή έδωσε, στην κατάμεστη αίθουσα της ΕΣΗΕΑ και με τις συσκευές αυτόματης μετάφρασης να μην επαρκούν, πράγμα που ο Αλαίν Μπαντιού μετέτρεψε σε λογοπαίγνιο για “τις θυσίες που απαιτεί ο κομμουνισμός από τους λίγους προνομιούχους” που διέθεταν συσκευές και θα έπρεπε να τις απαρνηθούν ώστε να γίνει παράλληλη μετάφραση για όλους, την διάλεξή του με τίτλο “ Μια Παρέμβαση πάνω στο Μελλον”. Έστω και καθυστερημένα, μεγάλο μέρος αυτής της διάλεξης θα προσπαθήσω να μεταφέρω εδω.

 

Χρησιμοποιώντας σαν παραδείγματα στην προσέγγισή του γεγονότα από τον Ελληνικό Δεκέμβρη του 2008, ως την Παρισινή Κομμούνα και βάζοντας στο κέντρο του συλλογισμού του την επικαιρότητα της πάλης για τον Κομμουνισμό και την αναγκαιότητα της Ιδέας ο Μπαντιού ξεδίπλωσε όλες τις πλευρές της φιλοσοφικής και πολιτικής του προσέγγισης.

“ Η ισχύς του πολιτικού κινήματος είναι η συνάντηση της ιδέας και της λαϊκής εξέγερσης, είναι η ισχύς της εξέγερσης και της θέλησης” ήταν το άνοιγμα της διάλεξης οπου χρησιμοποίησε σαν πρόλογο την Ελληνική εμπειρία της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008, που ό ίδιος περιέγραψε ως εξέγερση της νεολαίας, των φοιτητών, του πρεκαριάτου και του προλεταριάτου των νέων που δώσαν παγκόσμια ένα μάθημα αφύπνισης. Λέγοντας ότι έχουμε ήδη στην Ελλάδα δοκιμάσει την εμπειρία της εξεγερσής του Δεκέμβρη, εντόπισε το αδύναμο σημείο σε σχέση με την Ιδέα.

Συνεχίζει να αγνοείται…

Τον ψαχνουμε απεγνωσμένα μιας και πρόκειται για σπάνιο δείγμα του είδους υπό εξαφάνιση Afelus Neoellinus… Παράλληλα με τις έρευνες συνεχίζονται  και οι  κινητοποιήσεις ενάντια στα μέτρα που η κυβέρνηση του ΜΠΑΤΣΟΚ προσπαθεί να μας…  πάρει. Πορεία σήμερα στις 18:00 , με προσυγκέντρωση στα Προπύλαια με τα Πρωτοβάθμια Σωματεία. Στην πορεία επίσης καλούν ΑΔΕΔΥ, ΟΛΜΕ και […]

Ανακοίνωση Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων

Αντιστεκόμαστε στα αντεργατικά μέτρα και την κρατική τρομοκρατία

11/3/2010

Σήμερα, μέρα πανεργατικής απεργίας, διοργανώθηκαν σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας μαζικότατα συλλαλητήρια ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα. Περισσότεροι από 80.000 εργαζόμενοι διαδήλωσαν στους δρόμους της Αθήνας δείχνοντας αποφασιστικότητα και διάθεση για αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση.

Απέναντι στο διογκούμενο κύμα της λαϊκής οργής, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αντέδρασε με τον μόνο τρόπο που γνωρίζει καλά: την καταστολή και την τρομοκρατία. Η πορεία χιλιάδων ανθρώπων στην Αθήνα πνίγηκε ξανά από τα χημικά όπλα της αστυνομίας και απειλήθηκε από τη βία των ΜΑΤ, η παρουσία των οποίων ήταν προκλητική σε όλη τη διάρκεια της διαδήλωσης.

Ιδιαίτερη στιγμή στην ιστορία της καταστολής στη χώρα μας αποτέλεσε η προσχεδιασμένη έφοδος των ΜΑΤ ανάμεσα στα μπλοκ των πρωτοβάθμιων σωματείων στην οδό Πατησίων, στο ξεκίνημα της πορείας. Χωρίς να έχει προηγηθεί καμιά «αφορμή», διμοιρίες των ΜΑΤ έκλεισαν το δρόμο σε πρωτοβάθμια σωματεία απαγορεύοντάς τους να συνεχίσουν την διαδήλωση. Στις διαμαρτυρίες που ακολούθησαν, προβλήθηκε αρχικά η αιτιολογία ότι «έπρεπε πρώτα να περάσει το πανό της ΓΣΕΕ» (!), ενώ στη συνέχεια τα ΜΑΤ δεν δίστασαν να ξυλοκοπήσουν και να ρίξουν χημικά στους χιλιάδες απεργούς που επέμεναν να συνεχίσουν την πορεία.

Ο Μανώλης Γλέζος και οι ταγΜΑΤασφαλήτες…

Όταν το ΜΠΑΤΣΟΚ εκδικείται τη ζωντανή Ιστορία, 70 χρόνια μετά τη Γερμανική Κατοχή… Jaquou Σύντομο URL http://tinyurl.com/yfwrw2g

Με φόρα… να εκτεθεί η χώρα.

Πιστοί στο δυναμικό πνεύμα των ημερών που θέλει την Κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της να φωνασκούν για την ανάγκη όλοι οι μετέχοντες αυτού του “κράτους” (και κυρίως οι λιγότερο ή και οι μη έχοντες) να βάλουν πλάτη για να δείξουμε τον πειθαρχημένο μας χαρακτήρα στις επιταγές της ΕΕ, διαδηλωτές απάντουν με τον ενα ή τον άλλο τρόπο στους δρόμους “χαϊδεύοντας τα αυτιά” των δυνάμεων καταστολής, βάζοντας αντί για πλάτη στο παιχνίδι τα απαραίτητα καδρόνια και δίνοντας ένα εορταστικό τονο στο κλίμα “εθνικής” ομοψυχίας που επιχειρείται να επιβληθεί…

Ακόμα τον ψάχνουμε…

http://www.enet.gr/?i=news.el.gallery&id=49&m=59968#gallery-item-container Όποιος τον βρει να του φερθεί με ευγένεια… πρόκειται για συλλεκτικό κομμάτι. J.

Kalo kouragio…

Mε μεγάλη δυσκολία και με εμφανώς γεμάτο το στόμα του από τα κουλουράκια κανέλας που συνόδευαν τον καφέ της παρηγοριάς που μόλις είχε κεράσει τον Υπουργό Εργασίας και ενώ δεν είχε καν προλάβει να καταπιεί, ο Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών υποθέσεων της Ε.Ε.  Olli Rehn κατάφερε να συγκρατήσει το φτάρνισμα που του προκαλούσε ένα πρωτόγνωρο γαργαλητό στο αριστερό του ρουθουνάκι… Θα ήταν μεγάλη ντροπή να του ξεφύγει και να φταρνιστεί μπροστά στις κάμερες, γεμίζοντας ψίχουλα και σαλάκια την καινούρια μεταξωτή γραβάτα που του είχε μόλις προχθες χαρίσει η Angela στο Βερολίνο.