Κοιτάζοντας μια ανοιχτή φλέβα της Λατινικής Αμερικής
Santarem
Οι σύντροφοι μου διηγήθηκαν κάτι συγκλονιστικό. Η τεράστια έκταση της Βραζιλίας και η πρόσφατη ιστορία της δουλείας δημιουργούν μια πραγματικότητα απίθανη για τους Ευρωπαίους. Στην περιοχή του Παρά, μια επαρχία (μεγέθους ευρωπαϊκου κράτους) δίπλα στον Αμαζόνιο, οι υποδομές είναι ελάχιστες, η μετακίνηση και η επικοινωνία αρκετά δύσκολες έως και αδύνατες. Υπάρχουν αγροκτήματα τα οποία βρίσκονται 15-20 ώρες δύσκολου καρόδρομου χωρίς σημεία ανεφοδιασμού.
Οι τσιφλικάδες της περιοχής παρασέρνουν φτωχούς εργάτες υποσχόμενοι ένα καλό συμβόλαιο. Η πραγματικότητα που τους επιβάλλεται είναι τελείως διαφορετική. Η διαμονή και η διατροφή που παρέχει το αφεντικό κοστολογείται (απο τον ίδιο φυσικά) υψηλότερα απο τον μισθό του εργάτη, ο οποίος αναγκάζεται να δουλεύει αδιάκοπα σε συνθήκες ημιδουλείας υπο την απειλή ιδιωτικών μισθοφόρων-πιστολέρος. Continue reading “Ζώντας μαζί με το Κίνημα των Ακτημόνων Εργατών της Βραζιλίας”