Αλληλεγγύη στους 1.000 απεργούς πείνας

και τους 8.000 κρατούμενους σε αποχή συσσιτίου

[Αναδημοσίευση]

του Γ. Καλαϊτζή

 

Σε αποχή συσσιτίου βρίσκονται εδώ και μία βδομάδα 9.000 κρατούμενοι (από τους 12.600), σε 26 από τις 33 φυλακές της χώρας. Από χτες περισσότεροι από 1.000 κρατούμενοι ξεκίνησαν απεργία πείνας. Σε συνέντευξη τύπου, που έδωσε σήμερα η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, παρουσιάστηκαν αναλυτικά τα στοιχεία:

Φάκελος Εργατικά Ατυχήματα: πεθαίνοντας στη δουλειά

Αναδημοσιεύει από το Alter Thess , όλες οι ειδήσεις από την άλλη Θεσσαλονίκη η Jaquou Utopie

8.000 εργάτες, χωρίς να υπολογίζονται μέσα οι ανθακορύχοι, οι αγρότες και ναυτεργάτες, έχουν χάσει τη ζωή τους στη δουλειά από το 1970. Σήμερα παρουσιάζουμε ένα εκτενές αφιέρωμα στα εργατικά ατυχήματα, την πιο ακραία μορφή εκμετάλλευσης, μιας και όπως αναφέρουν τα στοιχεία, το 99% των ατυχημάτων θα μπορούσε να αποφευχθεί αν η εργοδοσία έπαιρνε τα κατάλληλα μέτρα. Το αφιέρωμα περιλαμβάνει διεθνή στοιχεία, εκτιμήσεις για τις αιτίες των ατυχημάτων, αλλά και μια ενδιαφέρουσα ανάλυση για το πώς το ΙΚΑ υποτιμά τα ατυχήματα. Τέλος, ακολουθεί κατάλογος με τα εργατικά ατυχήματα του 2010.

Ημέρες Κου Κλουξ Κλαν στην Αριζόνα

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Ημέρες Κου Κλουξ Κλαν ξύπνησαν και πάλι στη σκοτεινή καρδιά της Αμερικής με τη νέα αντιμεταναστευτική νομοθεσία που ψήφισε η πολιτεία της Αριζόνα. Ο νόμος επιτρέπει στις αστυνομικές αρχές να πραγματοποιούν ελέγχους σε πολίτες για τους οποίους έχουν «βάσιμες υποψίες» ότι βρίσκονται παράνομα στη χώρα. Η πρώτη ποινή, σε περίπτωση που εντοπιστούν χωρίς τα νόμιμα έγγραφα, προβλέπει φυλάκιση έως και έξι μηνών ενώ μπορεί να ακολουθήσει οριστική απέλαση από τη χώρα. Πρακτικά οι αρχές αποκτούν έτσι το δικαίωμα να παρενοχλούν εκατομμύρια πολίτες οι οποίοι μπορεί ακόμη και να γεννήθηκαν στις ΗΠΑ αλλά δεν κατάφεραν ποτέ να πάρουν την άδεια νόμιμης παραμονής.

Καθώς άλλες δέκα πολιτείες εξετάζουν την ψήφιση σχετικών νόμων αρκετοί αναλυτές προβλέπουν ξέσπασμα φυλετικών συγκρούσεων ειδικά σε πολιτείες όπου ο πληθυσμός των Λατίνων αποτελεί την πλειονότητα. Μόνο στην Αριζόνα υπολογίζεται ότι ζουν μισό εκατομμύριο άνθρωποι χωρίς τα απαιτούμενα έγγραφα που ζητά η πολιτεία.

«Αποθήκη ψυχών και σωμάτων» το νοσοκομείο Κορυδαλλού

Της Αλέκας Ζουμή

Συγκλονιστικά ήταν τα όσα κατήγγειλαν πρώην κρατούμενοι – ασθενείς, δικηγόροι και γιατροί και η «Πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των κρατουμένων», στην συνέντευξη Τύπου για τις συνθήκες που επικρατούν στο νοσοκομείο του Κορυδαλλού «Άγιος Παύλος» αλλά και το κλίμα που επικρατεί στις φυλακές όλης της χώρας που θυμίζουν… καζάνι που βράζει.

Οσο δυσάρεστη εικόνα κι αν έχει κανείς για τις συνθήκες κάτω από τις οποίος επιβιώνουν οι κρατούμενοι στο «κολαστήριο» όπως οι ίδιοι το αποκαλούν, η πραγματικότητα, η σκληρή πραγματικότητα ξεπερνάει κατά πολύ την φαντασία… Οι μαρτυρίες των ανθρώπων που έζησαν μέσα στον «Αγιο Παύλο» αλλά και το ψυχιατρικό νοσοκομείο των φυλακών «απλά μάς κάνουν να ντρεπόμαστε», όπως πολύ εύστοχα επισήμανε ο γιατρός Γιάννης Προκόβας.

Οροθετικοί, πάσχοντες από φυματίωση, ασθενείς με καρδιακά προβλήματα και άλλοι με ακρωτηριασμένα μέλη στοιβάζονται στις «αποθήκες ψυχών και σωμάτων» και επιβιώνουν σε συνθήκες που καταπατούν κάθε ανθρώπινο δικαίωμα.

Μεσαίωνας με τις συμβάσεις μαθητείας

Εργοστάσιο, του Στέλιου Φαϊτάκη

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ

Καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου

grousis@ath.forthnet.gr

Πολύ συχνά, αναφέρεται ότι τα αντιλαϊκά μέτρα οδηγούν σε έναν εργασιακό μεσαίωνα.

Αν αυτό μέχρι σήμερα μπορούσε να εκληφθεί ως σχήμα λόγου, ή ως καθ’ υπερβολή διατύπωση, ή ακόμη για να υποδηλώσει την επιστροφή σε μια παρακμιακή περίοδο υπερεκμετάλλευσης των εργαζομένων, η κυβέρνηση με τα νέα μέτρα βάλθηκε να το μετατρέψει σε κυριολεξία.

Δεν είναι οι μετανάστες οι εχθροί μας, εχθροί μας είναι αυτοί που κλέβουν τη ζωή μας!

Το πρόγραμμα του 15ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ ανά ημέρα

«Judith Butler: Οφείλω να αποστασιοποιηθώ από την συνενοχή με τον ρατσισμό»

Του Παντελή Προμπονά

Η παρέλαση Christopher Street Day, στην πύλη του Βρανδεμβούργου με περισσότερους από 600.000 συμμετέχοντες. Η Renate Künast, επικεφαλής του Κόμματος των Πρασίνων παραβρίσκεται για να βραβεύσει με το «Βραβείο Θάρρους» την Judith Butler. Την επιφανή θεωρητικό της μεταδομιστικής queer πολιτικής θεωρίας. Η Judith Butler καθηγήτρια στα τμήματα Ρητορικής και Συγκριτικής λογοτεχνίας του Berkeley ανεβαίνει στην σκηνή και αρνείται το βραβείο, αποδοκιμάζοντας την εμπορευματοποίηση της παρέλασης, καλώντας τους συμμετέχοντες να ενισχύσουν μια εναλλακτική Christopher Street Day στην περιοχή του Kreuzberg στο Βερολίνο  που διοργανώνεται από οργανώσεις πραγματικά θαρραλέες! Αναλυτικά το μήνυμα που διάβασε στα γερμανικά:

Η Απεργία των Ανέργων

Τα κατσαριδάκια της επισφάλειας ενάντια στον γαλλικό ΟΑΕΔ...

της Jaquou Utopie

“Η απεργία των ανέργων σημαίνει, από τώρα κιόλας, ότι δεν μένουμε απομονωμένοι, ότι βγαίνουμε από τα παγωμένα νερά του εγωιστικού υπολογισμού στα οποία μας βυθίζουν. Η απεργία των ανέργων και των επισφαλών σημαίνει ότι αποφασίζουμε από κοινού να σταματήσουμε μια μηχανή παραγωγής της επισφάλειας που έχει φτιαχτεί για να μας οδηγήσει στο θάνατο.” *

Πανευρωπαϊκά και παγκόσμια οι συνθήκες εργασίας αλλάζουν κάθε μέρα με ορίζοντα την εκμετάλλευση όλο και περισσότερων ανθρώπων προς όφελος του καπιταλισμού. Η ανεργία και η επισφαλής εργασία δημιουργεί ανθρώπους-όμηρους της ανασφάλειας και αναγκασμένους στο όνομα της επιβίωσης να υποκύπτουν σε κάθε εκβιασμό της εργοδοσίας. Οι συνθήκες αυτές που σε κάθε χώρα της Ευρώπης έχουν επιταχυνθεί, με τις κυβερνήσεις στο όνομα της κρίσης να περνούν νόμους που καταργούν κάθε στοιχειώδες εργασιακό δικαίωμα και ποδοπατούν κατακτήσεις αιώνων του αγωνιζόμενου κόσμου της εργασίας, προκαλούν το ξέσπασμα σε υβριδικές μορφές νέων κινημάτων και μορφών πάλης που να μπορούν να χωρέσουν την όλο και αυξανόμενη στρατιά των νέων επισφαλώς εργαζόμενων, των αναλώσιμων ευέλικτων και ημιαπασχολούμενων, των ενοικιαζόμενων, των ανέργων. Η πραγματική απανθρωπιά των επιθετικών προσδιορισμών των συνθηκών εργασίας εισάγεται με σταθερό ρυθμό στην καθημερινότητα και οδηγεί, σεβόμενη τους φυσικούς νόμους, σε μία ευφάνταστη χειραφετητική αντί-δραση, ως αποτέλεσμα της εκμεταλλευτικής δράσης.

“ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΔΗΓΜΑ* ΤΟΥ ΛΙΑΝ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΥ ΓΕΝΝΗΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ…”

Κλειώ Παπαπαντολέων, δικηγόρος

Η διακίνηση προσώπων με σκοπό τη σεξουαλική ή εργασιακή τους εκμετάλευση είναι πλέον ένα φαινόμενο τόσο “κανονικό” που σχεδόν δεν το βλέπουμε.Από τις φράουλες της Μανωλάδας μέχρι το ιστορικό κέντρο της Αθήνας, η μόνη διαφορά είναι η ένταση της αλληλεγγύης των κατοίκων υπέρ των διακινητών. Στην κάθε Μανωλάδα η υποστήριξη του διακινητή είναι εντονότερη, ενώ στο κέντρο των Αθηνών η αποξένωση μας έχει καταστρέψει. Μεταξύ διακινητών και θυμάτων trafficking, υπάρχει, απο νομική σκοπιά, ένα κοινό σημείο: έχουν διαφορετική νομική μεταχείριση από άλλους στην ίδια θέση. Σπανίως για παράδειγμα οι διακινητές κρατούνται προσωρινά, σε μια χώρα που έχει κουλτούρα να προφυλακίζει αδιακρίτως και παρανόμως τους πάντες. Τα δε θύματα, για να αποδείξουν ότι είναι πράγματι θύματα, πρέπει να αποδείξουν ότι καίτοι κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες, παρά ταύτα δεν μπόρεσαν π.χ. να διαφύγουν. Αδυνατώ να φανταστώ Πρόεδρο Δικαστηρίου (1) να ρωτάει απαχθέντα επιχειρηματία, σε ποιόν όροφο τον κρατούσαν οι απαγωγείς του, για να κρίνει από αυτό το στοιχείο, εάν πράγματι συντελέστηκε η αρπαγή του (4ος όροφος) ή καθόταν στο διαμέρισμα οικειοθελώς (1ος όροφος, άρα μπορείς να πηδήξεις). Η ιδέα ότι τα θύματα πρέπει να αποδείξουν ένα “επιπλέον” , σχετίζεται με την όλη εξαιρετικότητα της κατάστασής τους: παράνομοι μετανάστες που κάνουν “ανήθικες” ή χειρονακτικές δουλειές, άρα, το όριο ανοχής τους (οφείλει να) είναι αυξημένο, η αξιοπρέπεια μειωμένη και εντέλει οι προσβολές που δέχονται νόμιμες.

Ο πιανίστας της ελευθερίας

Του ΝΙΚΟΛΑ ΖΗΡΓΑΝΟΥ

Ο Πολ Λαρούντι άντεξε τα βασανιστήρια και ετοιμάζει την επόμενη αποστολή.

Ενας Αμερικανός που θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των Παλαιστινίων δεν είναι κάτι συνηθισμένο.

Iσραήλ: Η ταπείνωση του κτήνους

Αποστολή: Κατερίνα Κιτίδη – Αρης Χατζηστεφάνου

Πώς γίνεται μια ανθρωπιστική αποστολή που δεν φτάνει ποτέ στον προορισμό της να προκαλεί τέτοιο ενθουσιασμό σε ολόκληρο τον πλανήτη; Πώς μπορεί μια τοπική υπερδύναμη, όπως το Ισραήλ, να ταπεινώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο έχοντας μόλις ολοκληρώσει με επιτυχία μια στρατιωτική επιχείρηση; Μπορεί ένα κράτος, σαν την Κύπρο, που έχει χάσει εδάφη του από ξένη εισβολή, να στηρίζει έναν άλλο εισβολέα σαν το κράτος του Ισραήλ;

Η αποστολή του Στόλου της Ελευθερίας είναι γεμάτη φαινομενικές αντιφάσεις αλλά προσδιορίζεται από μια βεβαιότητα: Μια ομάδα ανθρώπων, ανεξάρτητη από κρατικές παρεμβάσεις αλλά ενήμερη για τις γεωπολιτικές ισορροπίες, είχε το θάρρος να σηκωθεί όρθια και να κοιτάξει το κτήνος στα μάτια. Αυτό πανικοβλήθηκε, ξέσπασε σκορπώντας το θάνατο με σπασμωδικές κινήσεις και τελικά γονάτισε μπροστά στον αντίπαλό του  βαθιά λαβωμένο και αιώνια καταδικασμένο στα μάτια της ιστορίας.

Το κράτος – δολοφόνος του Ισραήλ απέδειξε ότι όχι μόνο δεν διαθέτει την καλοκουρδισμένη στρατιωτική μηχανή που διαφήμιζε αλλά ότι δεν μπορεί να σώσει ούτε το τομάρι του χωρίς να εκτελεί εν ψυχρώ αθώους και άοπλους πολίτες. Οι διαβόητες μυστικές υπηρεσίες εμφανίζονταν ανίκανες ακόμη και να καταγράψουν τα ονόματα των συλληφθέντων ενώ το κτηνώδες σωφρονιστικό σύστημα δεν κατάφερε να κάμψει τα μέλη της αποστολής, που αρνούνταν να υπογράψουν δηλώσεις μετάνοιας για να αφεθούν αμέσως ελεύθεροι.

Αποκλεισμός των Σουηδικών λιμανιών για όλα τα Ισραηλινά πλοία

Ανακοίνωση του Σουηδικού Συνδικάτου Λιμενεργατών

Το Σουηδικό Συνδικάτο Λιμενεργατών ανακοίνωσε σήμερα τον αποκλεισμό από τα σουηδικά λιμάνια όλων των ισραηλινών πλοίων,  καθώς και των εμπορευμάτων που κατευθύνονται ή προέρχονται από το Ισραήλ. Ο αποκλεισμός θα ξεκινήσει τα μεσάνυχτα της Τρίτης 15 Ιουνίου και θα διαρκέσει ώς τα μεσάνυχτα της Πέμπτης, 24 Ιουνίου.

Ο λόγος για αυτό τον αποκλεισμό είναι η πρωτοφανής εγκληματική επίθεση στο στόλο της ειρήνης που κατευθυνόταν στη Γάζα. Πολλοί ειρηνιστές ακτιβιστές δολοφονήθηκαν από Ισραηλινούς κομμάντος, ενώ οι υπόλοιποι συνελήφθησαν και κρατήθηκαν υπό περιορισμό χωρίς κανένα λόγο.

Το Σουηδικό Συνδικάτο Λιμενεργατών που στηρίζει την πρωτοβουλία ‘Ένα Καράβι για τη Γάζα’ επιθυμεί με αυτή του την απόφαση να διαμαρτυρηθεί τόσο για την παραβίαση του διεθνούς δικαίου από το Ισραηλινό κράτος με την επίθεση στο στόλο της ειρήνης που μετέφερε προμήθειες σε πολίτες όσο και για το συνεχιζόμενο αποκλεισμό του πολύπαθου πληθυσμού της Γάζας.

Ισραηλινά πλοία πλησιάζουν το Rachel Corrie

του Jesse Bacon Έπαιρνα συνέντευξη από  την Ιρλανδή Mairead Maguire, βραβευμένη με Βραβείο Νόμπελ το 1976, όταν πλοία  του Ισραηλινού πολεμικού Ναυτικού  άρχισαν να πλησιάζουν πολύ γρήγορα το MV Rachel Corrie, 65 ναυτικά μίλια από τια ακτές της Γάζας. Τερματίσαμε την κλήση για να υπάρχουν ελεύθερες οι γραμμές επικοινωνίας. Ελπίζοντας ότι όλος ο κόσμος έχει […]

ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ

View this document on Scribd

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ, ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Καλωσορίζουμε τους πρώτους ακτιβιστές από την Ελλάδα που επέβαιναν στα πλοία του Στόλου της Ελευθερίας και επέστρεψαν σήμερα το πρωί. Οι μαρτυρίες τους για την προκλητική πειρατεία των ισραηλινών κομμάντο καθώς και για την ωμή βία που δέχτηκαν από τους σιωνιστές κατά τη σύλληψη και κράτησή τους είναι συγκλονιστικές. Μετά από αυτές τις μαρτυρίες γίνεται ακόμη πιο επιτακτικό το αίτημά μας για άμεση απελευθέρωση όλων των αιχμαλώτων και την επιστροφή των σκαφών του Στόλου της Ελευθερίας.

Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες διαδηλωτές που συγκεντρώθηκαν  χτες έξω από την πρεσβεία του Ισραήλ  ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Πρωτοβουλίας «Ενα Καράβι για τη Γάζα», αντιπολεμικών κινημάτων, παλαιστινιακών οργανώσεων, συνδικάτων και κομμάτων της αριστεράς.

Ποιος φοβάται τις κάμερες;

Κάμερες παντού. Τι εξυπηρετούν;
Ποιος θα δει και θα αναλύσει όλα αυτά που καταγράφουν;
Χρειάζεται μια στρατιά ολόκληρη ανθρώπων.
Χρειάζονται 100 άνθρωποι για να παρακολουθήσουν τους 10 «ύποπτους».

Οι κάμερες υπάρχουν για να σε φοβίζουν.
Η πρακτική τους αξία είναι ελάχιστη.
Είναι ένα ψυχολογικό όπλο έλεγχου των μαζών.

Εμείς οι πολίτες όμως είμαστε οι πολλοί.
Μπορούμε να αναλύσουμε και να αξιολογήσουμε
αυτά που οι κάμερες καταγράφουν.
Όπως βλέπεις, είναι η εξουσία που φοβάται τις κάμερες.
Αυτές είναι ένα όπλο μας.
Καταγράφετέ τους.
Αν όχι φανερά όπως εγώ, στα κρυφά.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ

Η ουσία της συζήτησης για το ‘’μπουρδελοκράτος’’ και τους  τεμπέληδες δημόσιους υπάλληλους

Ποιος δικαιούται να μιλάει και για ποιόν σε σχέση με τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα;

Πότε το κράτος είναι άγιο για τους κυβερνώντες;

Πριν μόλις μερικούς μήνες, το κράτος, στην Ελλάδα, αλλά και  σε όλες τις μεγάλες καπιταλιστικές χώρες, ήταν γενναιόδωρο και χουβαρνταλίδικο. Το αποθέωναν  όταν έβγαζε απ’ τις τσέπες του τα τρις, σκορπίζοντάς τα απλόχερα εδώ κι εκεί στις επιδοτήσεις των τραπεζών, στα bail-ins και bail-outs. Τότε  η μια μετά την άλλη οι μωρές παρθένες-που σήμερα τσιρίζουν- σφάζονταν  στα πόδια του για το ποια θα πρωτοπάρει την ευλογία του και το χαρτζιλίκι της.

ΜΗΝ ΤΡΩΤΕ ΚΟΥΤΟΧΟΡΤΟ – ΕΞΕΓΕΡΘΕΙΤΕ!!! (ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα φαιάς προπαγάνδας εναντίον των Δημοσίων Υπαλλήλων)

Στο βραδινό  κεντρικό δελτίο ειδήσεων της Παρασκευής 30/4/2010, του καναλιού που μπαίνει στην… ουσία των Γεγονότων μας πέταξαν στη μούρη ορισμένα στατιστικά στοιχεία για τους Δημόσιους Υπαλλήλους.

Αφού μας παρουσίασαν τα στοιχεία με τη διόγκωση του χρέους από το 2000 μέχρι το 2009, περάσανε στο ζουμί της προπαγάνδας τους:

Ο.Τρέμη: Τώρα να δούμε και μια άλλη πλευρά που έχει να κάνει με τη διόγκωση του δημόσιου χρέους Θάνο. Ζούμε σε μία χώρα που βασίζεται στο σύστημα πελατειακών σχέσεων που εγκαθιδρύθηκε από την μεταπολίτευση. Εχουμε εν τω μεταξύ δημιουργήσει ένα υπερτροφικό κράτος το οποίο είναι βουτηγμένο στη διαφθορά και την αναποτελεσματικότητα. Αυτό το αποτυπώνουν ανάγλυφα τα στοιχεία του Υπουργείου Εσωτερικών.

Θ.Πασχάλης: Ακριβώς Ολγα, καταρχάς να πούμε ότι σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία, τα  επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών, ο αριθμός των υπαλλήλων στο Δημόσιο, στενό και ευρύτερο Δημόσιο τομέα αλλά και στις δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς ήταν τις αρχές του 2009 περίπου 840000 από τους οποίους περίπου 90000 είναι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου και έργου. Δείτε λοιπόν πώς από το 2003 με βάση στοιχεία που μας δόθηκαν από το υπουργείο Εσωτερικών, φούσκωνε το ελληνικό δημόσιο και κάτι αντίστοιχο βέβαια γινότανε και τις προηγούμενες δεκαετίες. Τι συνέβαινε; Αποχωρούσαν στη σύνταξη λιγότεροι υπάλληλοι και προσλαμβανόταν περισσότεροι.

Εκεί πέφτουν οι πίνακες με τα «στοιχεία» που «αναδεικνύουν» ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ – ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ!

Περιφρονώντας το σώμα

[Αναδημοσίευση]

Η Tijana Prodanovic συνομιλεί με τον Στέφανο Ροζάνη, καθηγητή φιλοσοφίας και ψυχοθεραπευτή για το ανθρώπινο σώμα και τη δυνατότητα  (ή μη) της επιβίωσης του στη σύγχρονη κοινωνία.

Μatisse - blue nude IV

Υπάρχει βαθύτερη σοφία στο σώμα σου, παρά στους βαθύτερους συλλογισμούς σου . (Nietzsche: “Ταδε έφη Ζαρατούστρα”)

Ο Nietzsche κάνει μια ανατροπή μιας τραγικής διχοτομίας, η οποία αφορά το ανθρώπινο σώμα και είναι αποτέλεσμα του Διαφωτισμού. Το σώμα μου δεν είναι τίποτε άλλο, κατά τη διαφωτιστική του προοπτική, από το είδωλο το οποίο εγώ ο ίδιος βλέπω μέσα σε ένα καθρέφτη. Λησμονώ το σώμα μου και μιλάω για αυτήν την αντανάκλαση. Λέει ο Merleau-Ponty: είμαι ντε τόσο σχιζοφρενής, ώστε πιστεύω ότι αυτό που εγώ ως αντανάκλαση λέω ότι είναι το σώμα μου, πρέπει όλοι οι άλλοι να βλέπουν το ίδιο πράγμα που βλέπω εγώ. Αυτή είναι η κατάρα του Διαφωτισμού, όπου το σώμα το έχει ανάγει σε ένα εξαντικειμενισμένο πράγμα. Αυτή είναι η έκπτωση του σώματος. Αυτό είναι ένα σώμα καθημαγμένο ή στη πραγματικότητα μη υπάρχον.

Ένα τραγούδι για τη Γάζα

Ένα τραγούδι για την Παλαιστίνη στίχοι-μουσική: Υπεραστικοί για την αποστολή  Ενα Καράβι Για τη Γάζα Jaquou Utopie

Δελτίο Τύπου Μάριου Ζ. 16.03.10

Στη φυλακή  αποφάσισαν ανακριτής και εισαγγελέας ότι πρέπει να οδηγηθεί ο Μάριος .Ζ.  , γιατί τόλμησε να συμμετέχει στην μεγάλη πορεία της Πέμπτης (11-03-2010) ,  και είχε την ατυχία να βρεθεί στο πεδίο δράσης ενός  ασύδοτου πωρωμένου  και ψεύτη αστυνομικού.

Ο Μάριος συνελήφθη   στην οδό Πανεπιστήμιου,  μπροστά στην Αγροτική Τράπεζα,  και κοντά  στα πάνω του  ΕΕΚ και των σωματείων  που ακολουθούσαν, από πάνοπλο άνδρα των ΜΑΤ  ο οποίος του επιτέθηκε ξαφνικά από πίσω, ερεθισμένος όπως φαίνεται από τα φουντωτά ράστα μαλλιά του και την ανέμελη εμφάνιση του, μπροστά σε δεκάδες άλλους  πολίτες που συμμετείχαν στην πορεία  και που διαμαρτύρονταν γι αυτό.

Πως να χτίσετε το σπίτι των ονείρων σας… στη Γάζα.

του Jesse Bacon

5 Μαρτίου 2010

Από το Gisha’s Gaza Gateway

Το χτίσιμο του “τέλειου σπιτιού” είναι ένα όνειρο που μοιράζονται πολλοί άνθρωποι, ειδικά αν είσαστε ένοικος κάποιου από τα 3500 σπίτια που καταστράφηκαν ή από τα 56000 σπίτια που υπέστησαν ζημιές στην στρατιωτική επιχείρηση της χρονιάς που πέρασε στη Λωρίδα της Γάζας . Αυτή την βδομάδα συγκεντρώσαμε και σας δίνουμε κάποιες πολύ χρήσιμες οδηγίες και μικρά μυστικά για να σας βοηθήσουμε να χτίσετε το σπίτι των ονείρων σας στη Γάζα. Φροντίστε να τα έχετε κατα νου!

Πρώτα απ΄όλα, λόγω της απαγόρευσης που έχει επιβάλει το Ισραήλ στην είσοδο οικοδομικών υλικών στη Λωρίδα της Γάζας από την έναρξη του εμπάργκο τον Ιούνιο του 2007 , θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε υλικά που είναι τοπικά διαθέσιμα. Λάσπη θα χρησιμοποιηθεί για να χτιστούν τα θεμέλια και οι τοίχοι του σπιτιού, υλικό που βρίσκεται εύκολα τον Χειμώνα στο φυσικό περιβάλλον της Γάζας. Σιγουρευτείτε ότι δεν θα συλλέξετε λάσπη από περιοχές όπου ρέουν λύματα υπονόμων. Κάντε υπομονή, όταν η απαγόρευση εισόδου ανταλλακτικών υλικών, εργαλείων και καυσίμων αρθεί, το υδρευτικό και αποχετευτικό σύστημα θα λειτουργήσει με βελτιωμένη απόδοση.